zaterdag 11 september 2010

De geestelijke ontwikkeling van de Thai

Dat de Thai niet het meest snuggere volk zijn, veronderstel ik als bekend. Zowel de grote groep buitenlandse leraren als veel hoog opgeleide Thai wijzen het onderwijssysteem aan als boosdoener. Thaise kinderen worden niet gestimuleerd om te denken, maar om te reproduceren wat de onderwijzer voorschotelt. Het is niet de bedoeling dat leerlingen vragen stellen. Onvoldoendes worden niet gegeven, dat is niet immers niet leuk voor een kind. Het verschijnsel 'blijven zitten' kennen ze hier dan ook niet. Consequentie is dat een kind dat de stof in de eerste klas niet kan volgen, er het volgende jaar in klas twee nog minder van begrijpt. Tegen de tijd dat zo'n leerling het eindexamen van de middelbare school aflegt, uiteraard 'succesvol', is hij volledig de draad kwijt. Zo kan het zijn dat kinderen die zes jaar Engelse les hebben gehad de vraag 'what is your name?' niet kunnen beantwoorden.

Wat kille cijfers over het Thaise onderwijs:
- 11% van de kinderen krijgt geen enkele vorm van onderwijs;
- 60% van de werkende bevolking heeft de middelbare school niet afgerond;
- Volgens Trends in International Mathematics and Science Study is Thailand gezakt tot de onderste drie plekken van een ranglijst van 36 landen;
- Sinds 2007 zijn de examenscores op de vijf hoofdvakken gedaald.

Onlangs maakte de Minister van Volksgezondheid officieel bekend dat het IQ van Thaise kinderen in 2009 (verder) gedaald was. Maak je echter geen zorgen. Het goede nieuws is dat de overheid het lek eindelijk boven heeft. Het onderwijs, zeg je? Welnee, daar is niets mis mee. Het ligt aan een gebrek aan jodium! De Minister gaat dan ook regulering instellen die producenten van zoute voedingsmiddelen verplicht om jodium in de producten op te nemen. Bovendien komen er jodium supplementen voor zwangere vrouwen. Zo reken ze hier keihard af met het lage nationale IQ. Laat nu de nobelprijzen maar binnen stromen.

woensdag 8 september 2010

De lichamelijke ontwikkeling van de Thai

Zuid-Oost Azie staat bekend om haar slanke inwoners. In het Westen is overgewicht een alom aanwezig verschijnsel. Laat ik het geen probleem noemen, want dat is het pas als je het zo ervaart - als je zelf vindt dat je te dik bent, of als je geen zin hebt om mee te betalen aan de bijbehorende kosten der gezondheidszorg. Laat ik het daarom geen probleem noemen, maar als onwenselijk omschrijven. Mag ik dat zo zeggen? Ja, dat mag ik zo zeggen (over overgewicht gesproken, Mart).

In de rurale gebieden van Thailand zal het verschil in figuur ten opzichte van Westerlingen vast nog een tijd blijven bestaan. Ik durf echter de stelling wel te poneren dat Bangkok op termijn de Amerikanen naar de kroon gaat steken. Hiervoor zie ik de volgende oorzaken:

1. Fast food is cool
Status=belangrijk; trendy=statusverhogend; fast food=trendy. Zo is de populariteit van fast food in Bangkok te verklaren. De Thai zijn weliswaar erg trots op hun land, dat wordt er van jongs af aan ingepompt, maar tegelijkertijd ook gefascineerd door de Westerse cultuur. Als je door Bangkok reist zie je overal MacDonalds, Burger King, KFC, Dunkin Donuts, Pizza Hut, etcetera. De Thai zijn er dol op.

2. Bewegen is niet cool
In het algemeen bewegen de Thai niet graag. In Nederland groeien we op met hobbies en voor velen van ons is sporten daar een onderdeel van. En als we niet sporten, dan fietsen en lopen we regelmatig. De Thai lopen zo weinig mogelijk omdat het hier zo heet is. Maar zelfs als de Thai in de koelte van de shopping mall zijn, hebben ze een broertje dood aan lopen. Dat leid ik tenminste af aan het tergend langzame tempo waarmee ze voor mijn voeten lopen. Of doen ze dat om de farang te pesten?

Sporten krijgen de Thai niet zo met de paplepel ingegoten als wij. Een bevriende sportleraar op een school vertelt dat hij bij kinderen van 5-jarige leeftijd al een enorm verschil ziet tussen de lichamelijke vaardigheden van de Thaise en de (half) farang kinderen. Tijdens het hardlopen in Lumpini park valt me altijd op dat het aantal joggende farang relatief hoog is.

3. Thai zijn niet slim
Het onderwijs in Thailand is van bedroevend laag niveau en de gemiddelde Thaise bovenkamer is redelijk leeg. Ik denk dat dit slechte eetgewoonten en dus overgewicht in de hand werkt. Ga maar na, in het Westen is het immers ook zo dat obesitas meer voorkomt in de lagere sociale klassen (de Katwijk-grap mag je dit keer zelf maken).

Hoewel ik denk dat domheid bijdraagt aan overgewicht, veronderstelt de Thaise overheid het omgekeerde verband. De Thaise kinderen zijn niet dom omdat er iets aan het onderwijs mankeert. Welnee, het licht aan de voeding. Maar daar kom ik een volgende keer nog even op terug.

Directe aanleiding voor dit stukje is een gebeurtenis van vorige week. Een inwoonster van Bangkok moest naar het ziekenhuis om een tumor te laten verwijderen. Mevrouw is met haar 274 kilogram één van de zwaarste vrouwen ter wereld en had al 3 jaar haar apartement op de 3e verdieping niet verlaten. De enige manier om haar naar het ziekenhuis te krijgen was om haar naar beneden te takelen. Aldus geschiedde. Onder grote belangstelling van de buurt en de media werden twee muren gesloopt en werd ze met een voorgereden industrielift naar beneden gebracht.

Een onbeduidend incident of een teken aan de wand? Ik houd het op het laatste. Let op mijn profetische woorden: over een decennium lijken er in Bangkok een heleboel sprekend op hun grote voorbeeld Buddha.