Survival tocht

Een maand geleden plaatste ik een bericht over de hevige regenval die tot een overstroming in mijn wijk leidde. Ik ging ervan uit dat we met een uitzondering te maken hadden. Na de stortbui van gisteren ben ik bang dat het een regelmatig terugkerend probleem is. Het regenseizoen is nog niet goed en wel begonnen of de straten hebben al voor een tweede keer blank gestaan.

Op zaterdag kwam ik terug van een uurtje fitness training en stapte nietsvermoedend de metro uit. Okee, het regende flink bij de halte waar ik de metro in was gestapt, maar wellicht was het in Huai Khwang droog, dacht ik nog. Niets was minder waar. Helaas moest ik toch echt de thuisreis voort zetten, want ik had nogal wat werk te doen. Alle taxi's waren vol en brommertaxi's reden nauwelijks. Geef ze eens ongelijk. Er zat weinig anders op dan te voet de anderhalve kilometer naar huis af te leggen. De hele weg banjerde ik in slakkentempo door het water. Het peil stond overal tot ruim boven mijn enkels, op sommige plekken bijna tot mijn knieen.

Na een barre tocht bereikte ik City Living. Mijn camera en iPod hebben de expeditie ter nauwernood overleefd, mijn telefoon kan ten grave gedragen worden. Dat is al de tweede telefoon die zijn meerdere heeft moeten erkennen in een tropische bui. Maar goed dat ik geen iPhone of Blackberry heb.

Toch maar weer even een filmpje geschoten. Al dat water is het resultaat van slechts een uurtje (!) regen. Dat zegt iets over de hevigheid van zo'n bui, maar zeker ook over de zeer gebrekkige waterafvoer in mijn wijk (en vele andere wijken in Bangkok). Blijkt achteraf mijn jaarlijkse bijdrage aan het Hoogheemraadschap van Rijnland toch niet geheel weggegooid geld.

Vervoer (2): Riviertaxi

Bangkok bevat een groot aantal kanalen ('khlong'). Waar grachten in steden als Leiden en Amsterdam gebruikt worden voor recreatie, benutten de Thai de vervuilde waterwegen voor openbaar vervoer. De riviertaxi is een vlot vervoermiddel dat geen last heeft van files. De longtail boten spoeden zich met hoge snelheid van halte naar halte. Reizigers hebben een paar seconden om in en uit te stappen voordat de boot weer door vaart. Een kaartje kopen doe je als je al zit. Het personeel loopt over de rand van de boot en onthoudt goed wie er nog moet betalen. De kosten zijn dermate laag dat zwart varen niet de moeite waard is.

Iedere vijf minuten kun je opstappen. De boten varen van 's ochtends vroeg totdat het donker wordt. Ik neem aan dat het in en uitstappen te gevaarlijk wordt als de zon onder gaat. Aan de buitenkant van de long tails hangen zeilen, die omhoog getrokken worden om droog te blijven wanneer twee boten elkaar passeren of wanneer de stank van het kanaal te hevig wordt. De herrie van de motor moet je op de koop toenemen. Voorin heb je daar minder last van.

De riviertaxi is een leuke gelegenheid om het leven in Bangkok eens van een andere kant te zien dan vanaf de drukke straten met moderne gebouwen. Langs het water wonen vooral arme mensen in oude huisjes of hutjes. Helaas is er geen halte vlakbij mijn woning en heb ik niet vaak de gelegenheid om over het water te reizen. Ik zou graag wat vaker de boot nemen.

Nederland is trots op zijn watermanagement. Zelfs het domste jongetje van de klas mag wereldwijd lezingen geven op dit gebied. Toch denk ik dat er nog iets van de Thai te leren valt. Waarom geen riviertaxi in druk bevolkte Nederlandse steden? Een paar longtail bootjes lijken me goedkoper dan die belachelijke Noord/Zuidlijn. Sneller te verwezenlijken en instortingsgevaar is nihil. Ook voor Leiden zie ik mogelijkheden. Winkelpubliek kan op de Apothekersdijk worden uitgeladen en vormt geen enkele belasting voor het verkeer meer. Mocht ik nog weer eens op de Oude Singel neerstrijken dan neem ik graag de boot naar Unicum en de Marepoort. Geen slecht idee toch?

Vervoer (1): Hoezo, file probleem?

Als je in een grote stad als Bangkok woont, speelt vervoer onvermijdelijk een belangrijke rol in het leven. Bangkok heeft een bijzonder slechte reputatie op het gebied van mobiliteit. De files zijn berucht over de hele wereld. De eerste de beste site die ik op Google via de zoektermen 'bangkok verkeer' vond, begint met de volgende alinea:

"Bangkok is één van de drukste steden ter wereld en dat dit niet overdreven is, blijkt onder andere uit het verkeer. In Bangkok is het namelijk vrijwel altijd spits. De auto's schuiven zig zag door elkaar over brede wegen, in het verkeer zit nauwelijks beweging. Honderden taxi's in diverse kleuren, tuk-tuks en brommertjes vormen het straatbeeld in Bangkok. Diverse agenten die langs de wegen staan proberen tevergeefs het verkeer in goede banen te geleiden en te ordenen, maar ook zij weten hierin niet te slagen."

Overdrijven is een kunst. Hoewel Bangkok zeker een groot verkeersprobleem heeft, is het zeker niet zo dat het verkeer overal en altijd helemaal vast staat. De zinsnede 'vrijwel altijd spits' is trouwens per definitie onzin. Het woord spits impliceert dat er pieken en dalen zijn, dus kan het niet vrijwel altijd spits zijn. En de politie staat er niet om het verkeer in goede banen te leiden, maar om boetes uit te schrijven, net als overal in de wereld. Het enige verschil met Nederland op dit punt is dat de boetes hier rechtstreeks in de kontzak van oom agent verdwijnen. Pluspunt is dat je hier kunt afdingen. Laten we bovendien niet vergeten dat het in het vervoer in Nederland ook niet altijd rozengeur en manenschijn is. Noord-zuid lijn, rekeningrijden, zout tekort bij gladheid, treinverkeer dat een beetje vrieskou niet aankan, taxi's bestuurd door criminelen die veel te hoge prijzen rekenen en je het leven uit slaan als je er wat van zegt. Moet ik nog even doorgaan?

Maar laat ik het vooral niet doen voorkomen alsof er in Bangkok geen file probleem is. Er is een behoorlijk aantal punten waar het verkeer meestal vast staat, en je hebt vaak veel tijd nodig voor relatief korte autoritjes. Er zijn echter vaak goede alternatieven voorhanden. Door even na te denken en een beetje te plannen voordat je de deur uit gaat kun je een hoop tijd en frustratie besparen. Verkeerssituaties als op bijgaande foto's zijn dan ook vaak te vermijden. In drie jaar tijd ben ik daar aardig bedreven in geworden. In een serie berichten zal ik de komende weken beschrijven hoe ik mij middels diverse vervoersmiddelen door de metropool begeef.