donderdag 31 mei 2012

Reconciliation

In de internationale pers is het de laatste tijd redelijk rustig wat de Thaise politiek betreft, al kwam het koninkrijk gisteren weer even in het nieuws toen bekend werd dat het Department of Intellectual Property een officieel protest heeft verstuurd aan de ambassade van de VS vanwege de omstreden tweet van Lady Gaga. Zoals eerder gememoreerd grapte de megaster na aankomst in Bangkok dat ze op jacht zou gaan naar een nep-Rolex. De verontwaardiging bij de overheid is blijkbaar zo groot dat men zich ertoe laat verleiden om zichzelf volledig belachelijk te maken. Misschien moet het DIP iets beter haar best doen om van de bedenkelijke reputatie af te komen en zich niet zo kwaad maken als een weliswaar beroemd, maar onbeduidend iemand er een grapje over maakt.

Wat interne politieke spanningen betreft was er weinig te melden de afgelopen tijd, maar dat is denk ik een stilte voor een hele grote storm. De roodhemden hebben sinds ze aan de macht zijn de mond vol van 'reconciliation'. Je kunt werkelijk waar geen enkele dag de voorpagina van de krant bekijken of het woord valt meerdere keren. Het online woordenbook definieert reconciliation als 'the reestablishing of cordial relations'. Daarvan kan natuurlijk geen sprake zijn. De reconciliation is een nauwelijks verhuld excuus om Thaksin weer op eigen bodem te brengen onder het mom van zand erover. Om dit te bereiken is een wet bedacht die alle politiek gekleurde veroordelingen sinds de coup van 2006 ongedaan maakt. In plaats van herenigen zal de terugkomst van de Grote Leider de toch al enorme kloof slechts groter maken.

Uiteraard is de oppositie fel tegen en nu de wet in het parlement komt, wordt het spannend. De eerste demonstraties verlopen vredig, maar in het parlement zelf loopt het al uit de hand. Bij de eerste behandeling van de wet wilde de voorzitter van het parlement, een Pheu Thai lid, meteen een stemming beginnen om de wet bovenaan de agenda te plaatsen. De oppositie heeft nogal wat bezwaren en vragen, en wilde daar eerste over debatteren, zoals dat hoort in een democratie. De voorzitter gaf echter te kennen dat de wet urgent is en dat hij de macht heeft om de stemming uit te roepen. Einde discussie, wat hem betreft.

Wat er vervolgens gebeurde kun je in onderstaande filmpje zien. De oppositie komt uit de banken om haar ongenoegen over de on-democratische handelswijze kracht bij te zetten. Thailand is een zeer geemancipeerd land en naar verluid vond er onder de vrouwelijke parlementsleden wat fysieke intimidatie plaats. Tot echte schermutselingen kwam het echter nog niet, maar het zal mij niet verbazen als dat nog komt. Bij Muay Thai (Thai boksen) geldt de eerste ronde ook meestal als opwarmertje, waarna het gevecht echt begint.

Misschien vraag je jezelf af waar de lieftallige premier was, niet toevallig de zus van de persoon waar het allemaal om draait. Ze was afwezig, zoals altijd als er iets belangrijks betreffende broerlief in het parlement besproken wordt. Ze was in het land om dijken te inspecteren. Ook heel belangrijk en daar heeft ze vast heel veel verstand van. Als ze me missen, dan ben ik vissen.


maandag 28 mei 2012

Dat is een goed stel hoor

Afgelopen weekend werd het jaarlijkse Tesco toernooi gehouden, georganiseerd door de British Chamber of Commerce. De All Stars waren weer van de partij, helaas dit jaar zonder legendes Ian Rush en John Barnes. Toch is Lee Sharpe (foto) ook een
aansprekende naam. Voor de onwetenden: hij bezette de linkerflank van Manchester United nadat Jesper Olsen vertrok en verloor later zijn plek aan een zekere Rian Giggs. Kan gebeuren. Clive Walker is minder bekend bij het grote publiek, maar hoeft zich met 1,000 optredens op het hoogste niveau in Engeland, waarvan het meerendeel voor Chelsea, niet voor zijn carriere te schamen. Er waren ook
nog wat minder bekende oud-spelers en een aantal presentatoren van sportzender ESPN. Ook wel leuk om tegen die gasten te spelen. Stel je voor dat je de kans krijgt om Jack van Gelder een doodschop te verkopen.

Vorige jaren speelde ik mee met Dutch Boys United. Een heel gezellig team, maar meedoen om de prijzen zit er niet in. Omdat mijn Hollandse maten een jaartje oversloegen, sloot ik me deze jaargang aan bij Sunbelt, jongens die ik allemaal goed ken. Ze hadden een team in zowel 35+ als 40+ en ik speelde in beide teams. Ik moest dus aardig aan de bak. Op zaterdag speelden we in de 40+ categorie tegen de All Stars en counterden we naar een 3-1 overwinning, daarmee al onze poulwedstrijden winnend. Zaterdagavond was er een diner voor de spelers in een hotel. Een van de TV presentatoren in het All Stars team interviewde op een podium een aantal van de ex-profs. Dat was wel leuk, maar voor vermakelijke anecdotes moet je bij Rene van der Gijp zijn en niet bij Clive Walker. Na het diner besloot het bijna voltallige Sunbelt team om zichzelf moed in te drinken in enkele horeca gelegenheden.

Zondag de halve finales in beide categorieen. In de 35+ tekende ik voor de gelijkmaker, vlak voor tijd, waarna het net als in de 40+ halve finale op een strafschoppenserie uitdraaide. Gelukkig hebben we in Rene een enorm goede keeper die de ene na de andere penalty uit zijn doel ranselt. Ik stond gelukkig niet op de lijst om een van de eerste penalties te nemen en tegen de tijd dat ik aan de beurt kwam had Rene de klus al geklaard. Twee finales dus.

De eerste finale was in 40+ en wederom stonden we tegenover de All Stars. We dachtten dat het dit maal moeilijker zou worden om ze te verslaan, maar we speelden ze compleet van de mat. Mijn ploeggenoten waren zo geinspireerd door mijn vroege doelpunt uit een volley dat ze er nog vier goals bij maakten. Bij 5-0 vond ik het zelfs een beetje genant worden. De ex-profs deden er alles aan om de nul van het spreekwoordelijke bord te halen, maar ze kregen nauwelijks kansen en een doelpuntje zat er niet in voor ze.

De finale in de 35+ was van begin tot einde zeer spannend. Beide ploegen speelden op de aanval, maar er vielen geen doelpunten. In de strafschoppenserie kwam Rene weer even in actie. De tegenstanders uit Maleisie konden de beker pakken door de laatste penalty te verzilveren, maar Rene stopte het schot, knalde zelf onze volgende pingel binnen en zag hun gelijkmakende beurt naast het doel verdwijnen. Weer winst voor Sunbelt. De volle buit werd gevierd met een lading blikjes bier. Welverdiend.

vrijdag 25 mei 2012

Born this way

Na bijna vijf jaar in Thailand weet ik wel zo'n beetje hoe het in elkaar steekt hier. Het draait allemaal om schone schijn en ondertussen zijn de Thai meesters in het buigen en breken van regels. Meestal kan ik daar wel om lachen. Zo werkt de samenleving hier en de Thai zijn niet anders gewend en voelen zich er wel bij. Uit verschillende onderzoeken komt naar voren dat de meeste Thai geen probleem hebben met corruptie, zolang ze er zelf af en toe maar van kunnen profiteren.

De Thai weten natuurlijk zelf ook wel dat hun mores niet in de haak is en moeilijk te verdedigen. Maar zolang niemand er moeilijk over doet, is er geen probleem. Vandaar dat de Thai er een grondige hekel aan hebben als bijdehandte buitenlanders benoemen wat er allemaal schort aan de Thai way of life. In de Thaise cultuur is het not done om een ander openlijk te bekritiseren en dan is het behoorlijk irritant als die buitenlanders het altijd maar beter denken te weten, zeker als je er weinig tegenin kan brengen en eigenlijk wel weet dat ze gelijk hebben.

Deze week was Bangkok in rep en roer. Vanavond was namelijk een concert van Lady Gaga in het kader van haar "Born This Way Ball" toernee. Het gebeurt zelden dat een wereldster van dat formaat in Bangkok optreedt en haar concert zou het grootste popevenement aller tijden zijn in Thailand. Lady Gaga schijnt erg populair te zijn onder homo's en dan is een groot stadion in Thailand makkelijk gevuld. Naar verluid twittert de extravagante ster er behoorlijk op los en in ieder land dat haar toernee aandoet, lost ze een soundbyte. Nadat ze woensdagavond in Bangkok landde verscheen de volgende tekst op haar twitter pagina: "I just landed in Bangkok baby! Ready for 50,000 screaming Thai monsters. I wanna get lost in a lady market and buy fake Rolex".

Dat leidde tot nogal wat commotie. Niet vanwege de Thai monsters, ze schijnt haar fans altijd monsters te noemen. Maar vanwege de namaak Rolex. Thailand staat in heinde en verre bekend om de nep produkten die overal te koop zijn. Film en geluisdragers, merkkleding, accessoires, medicijnen. Als het enigzins na te maken is, kun je het in Thailand kopen. Vorige week stond nog in de krant dat 59% van de Thai illegale software gebruikt. Iedere Thai en iedere buitenlander weet dat de Thaise reputatie op het gebied van namaak goederen dik verdiend is. Maar als iemand als Lady Gaga daar in het openbaar op zinspeelt, dan hebben we de poppen aan het dansen.

De secretaris van Handel meende een reactie te moeten geven en meldde dat namaak goederen een wereldwijd probleem zijn en niet alleen voor Thailand. Volgens hem had Lady Gaga met haar opmerking de internationale reputatie van Thailand schade toegebracht. Mwahaha. Zoals altijd in Thailand heeft de boodschapper het gedaan. Uiteraard wordt deze storm in een glas water door de media tot grote proporties opgeblazen. Hoewel veel Thai de humor van de tweet wel konden inzien, blijkt maar weer dat ze in het algemeen bijzonder gevoelig zijn voor iedere vorm van kritiek van buitenaf en dat men de kop voor problemen en misstanden bij voorkeur in het zand steekt. Baby they were born this way!

woensdag 23 mei 2012

End of season party

Nadat een speler een paar weken geleden door een hartaanval op het veld kwam te overlijden, zijn de laatste twee wedstrijden van het seizoen niet meer gespeeld. Afgelopen zaterdag hield mijn nieuwe team het jaarlijkse feest dat het seizoen afsluit. Bij mijn
vorige team kwam ik in drie jaar tijd niet verder dan één barbecue. De Scandinaviers pakken de zaken grondiger aan. Om 3 uur begonnen we met bowlen, vergezeld van een paar torens bier. Ik ben geen groot bowler en eindigde in de middenmoot, maar wist wel
een weddenschap met een overmoedige teamgenoot te winnen.

Na het bowlen verkasten we naar het nabij gelegen appartement van Joel, alwaar we in en bij het zwembad de zuippartij voortzetten. Van al
dat drinken krijgt een viking honger en de langsgebrachte pizza's gingen erin als pizza. In Joel's appartement werden vervolgens prijzen uitgereikt voor most valuable player, rookie of the year, fuckup of the year, achievement of the year, most improved player en quote of the year. Rond een uur of 10 vertrokken we de stad in, eerst poolen en daarna naar een bar met een live band. De drank begon zijn tol te eisen en rond 1 uur begonnen er spelers af te vallen.

De overblijvers trachtten vanaf 1.45 uur hun ogen open te houden tijdens de lichtelijk saaie en kwaliteitsarme finale van de Champions League. Met moeite zat ik de 90 minuten uit, mijn glas kreeg ik met geen mogelijkheid meer leeg. Voordat de verlenging begon, zat ik in de taxi naar huis. Klokje rond drinken gaat je op mijn leeftijd niet in de koude kleren zitten. Thuis aangekomen had het drama Robben zich al voltrokken en zag ik dat het afbraakvoetbal van Chelsea uiteindelijk rijkelijk beloond werd. Het contrast met de galavoorstelling van vorig jaar kon niet groter zijn. De hamvraag is wie er de volgende ochtend een grotere kater had, Arjen Robben of ik?