De lichamelijke ontwikkeling van de Thai

Zuid-Oost Azie staat bekend om haar slanke inwoners. In het Westen is overgewicht een alom aanwezig verschijnsel. Laat ik het geen probleem noemen, want dat is het pas als je het zo ervaart - als je zelf vindt dat je te dik bent, of als je geen zin hebt om mee te betalen aan de bijbehorende kosten der gezondheidszorg. Laat ik het daarom geen probleem noemen, maar als onwenselijk omschrijven. Mag ik dat zo zeggen? Ja, dat mag ik zo zeggen (over overgewicht gesproken, Mart).

In de rurale gebieden van Thailand zal het verschil in figuur ten opzichte van Westerlingen vast nog een tijd blijven bestaan. Ik durf echter de stelling wel te poneren dat Bangkok op termijn de Amerikanen naar de kroon gaat steken. Hiervoor zie ik de volgende oorzaken:

1. Fast food is cool

Status=belangrijk; trendy=statusverhogend; fast food=trendy. Zo is de populariteit van fast food in Bangkok te verklaren. De Thai zijn weliswaar erg trots op hun land, dat wordt er van jongs af aan ingepompt, maar tegelijkertijd ook gefascineerd door de Westerse cultuur. Als je door Bangkok reist zie je overal MacDonalds, Burger King, KFC, Dunkin Donuts, Pizza Hut, etcetera. De Thai zijn er dol op.

2. Bewegen is niet cool

In het algemeen bewegen de Thai niet graag. In Nederland groeien we op met hobbies en voor velen van ons is sporten daar een onderdeel van. En als we niet sporten, dan fietsen en lopen we regelmatig. De Thai lopen zo weinig mogelijk omdat het hier zo heet is. Maar zelfs als de Thai in de koelte van de shopping mall zijn, hebben ze een broertje dood aan lopen. Dat leid ik tenminste af aan het tergend langzame tempo waarmee ze voor mijn voeten lopen. Of doen ze dat om de farang te pesten?

Sporten krijgen de Thai niet zo met de paplepel ingegoten als wij. Een bevriende sportleraar op een school vertelt dat hij bij kinderen van 5-jarige leeftijd al een enorm verschil ziet tussen de lichamelijke vaardigheden van de Thaise en de (half) farang kinderen. Tijdens het hardlopen in Lumpini park valt me altijd op dat het aantal joggende farang relatief hoog is.

3. Thai zijn niet slim

Het onderwijs in Thailand is van bedroevend laag niveau en de gemiddelde Thaise bovenkamer is redelijk leeg. Ik denk dat dit slechte eetgewoonten en dus overgewicht in de hand werkt. Ga maar na, in het Westen is het immers ook zo dat obesitas meer voorkomt in de lagere sociale klassen (de Katwijk-grap mag je dit keer zelf maken).

Hoewel ik denk dat domheid bijdraagt aan overgewicht, veronderstelt de Thaise overheid het omgekeerde verband. De Thaise kinderen zijn niet dom omdat er iets aan het onderwijs mankeert. Welnee, het licht aan de voeding. Maar daar kom ik een volgende keer nog even op terug.

Directe aanleiding voor dit stukje is een gebeurtenis van vorige week. Een inwoonster van Bangkok moest naar het ziekenhuis om een tumor te laten verwijderen. Mevrouw is met haar 274 kilogram één van de zwaarste vrouwen ter wereld en had al 3 jaar haar apartement op de 3e verdieping niet verlaten. De enige manier om haar naar het ziekenhuis te krijgen was om haar naar beneden te takelen. Aldus geschiedde. Onder grote belangstelling van de buurt en de media werden twee muren gesloopt en werd ze met een voorgereden industrielift naar beneden gebracht.

Een onbeduidend incident of een teken aan de wand? Ik houd het op het laatste. Let op mijn profetische woorden: over een decennium lijken er in Bangkok een heleboel sprekend op hun grote voorbeeld Buddha.