Man van glas

Met mijn algehele gezondheid gaat het goed. Sinds begin van het jaar had ik al minder last van de vermoeidheidsverschijnselen die me vaak parten speelden. Toch staken de klachten af en toe nog enigzins de kop op. Na een tip heb ik een tijdje geleden een korte pillenkuur gedaan tegen wormen en parasieten. Ik verwachtte er niet veel. Toch slaap ik sindsdien beter, heb geen enorme hongerbuien meer en heb ik, ondanks dat ik minder eet, een minder mager koppie. Eindelijk heb ik het gevoel dat ik weer helemaal gezond ben. Heerlijk.

Toch is het niet alleen maar rozengeur en manenschijn. Het blessurespook heeft weer keihard toegeslagen. Met kromme benen als Litmanen en een hoofd dat met de jaren op Robben is gaan lijken (al wordt ik qua uiterlijk ook nog wel eens met Zidane vergeleken) zijn frequente blessures blijkbaar onvermijdbaar. Twee maal per week hardlopen is de schuldige. Ik kreeg ineens last van allerlei spieren en pezen rond mijn middel, van mijn lies tot en met mijn onderste buikspieren. Als de pijn op de ene plek verdwijnt, duikt het op een andere plek weer op. Dat is al zo sinds half december. De afgelopen vijf maanden ben ik daardoor beperkt tot wat krachttraining voor het bovenlichaam. Geen cardiotraining, voetbal of tennis.

Je voelt mijn frustratie. Dit is alweer het tweede achtereenvolgende voetbalseizoen - na mijn gebroken vinger een seizoen eerder - waarin ik voor de helft langs de kant sta. Ik wil zeker niet onvermeld laten dat mijn team in mijn afwezigheid van de tweede naar de zesde plaats gezakt is. Trek zelf uw conclusie. Schrale troost is dat ik ondanks mijn beperkte speeltijd wederom mijn weddenschap met twee vrienden gewonnen heb. Drie goals in acht potjes was genoeg om onze onderlinge topscorer competitie in mijn voordeel te beslissen. Zij bleven op nul en een staan, dus ik verhoog volgend seizoen graag de inleg. Hopelijk krijg ik dat er binnenkort bij een paar biertjes door.

Inmiddels ben ik er achter dat de blessure veroorzaakt wordt door een zenuw die vanuit de rug via het bekken door de benen loopt. Dat zou via massages te verhelpen moeten zijn. Ook doe ik oefeningen om de stand van mijn bekken te corrigeren, zodat ik in de toekomst verschoond blijf van problemen met mijn 'bedrading'. Het gaat al de goede kant op en ik hoop over een paar weken weer een balletje te slaan, als ik mijn rackets nog kan vinden. Waarom heb ik altijd ingewikkelde blessures die langzaam genezen? Een verrekt spiertje of verzwikte enkel is er bij mij nooit bij. Bij de bookmakers kun je nu alweer, voordat ik volledig hersteld ben, een gokje wagen wanneer mijn volgende blessure zich aan zal dienen. Mocht ik de rest van het jaar ongedeerd blijven, kun je een klein fortuin verdienen. Wees echter gewaarschuwd: de winstkans is klein.