Sex tycoon for president?

Pakkende titel, nietwaar? Mijn vorige post beschreef de serieuze kant van de aankomende verkiezingen, maar Thailand zou Thailand niet zijn als er niks te lachen viel. Chuvit zorgt voor de vrolijke noot met een opvallende campagne en is de joker onder de lijsttrekkers.

Chuvit is in Thailand bekend geworden als eigenaar van een aantal van de grootste massagehuizen van Bangkok. Een meer exacte uitleg van het fenomeen massagehuis zal ik een andere keer geven. Voor dit moment mag je het woord massagehuis voor het gemak vervangen door bordeel. Vandaar dat hij dikwijls aangeduid wordt als sex tycoon. In 2003 werd hij ervan beschuldigd een knokploeg te hebben ingehuurd om de huurders van winkelgrond in een van zijn panden aan Sukhumvit te verjagen en verdween hij een maand achter tralies.

Chuvit was zo kwaad dat hij een boekje open deed over alle functionarissen die hij tijdens zijn zakelijke carriere heeft moeten afkopen. Ook meldde hij wie er van gratis diensten in zijn massagehuizen hadden genoten. Hierop rolden er nogal wat prominente koppen. Als reactie werden zijn massagehuizen regelmatig door de politie binnen gevallen en sinds die tijd leeft Chuvit op voet van oorlog met het corrupte systeem. De grond aan Sukhumvit waar de strijd mee begon heeft hij om laten bouwen tot een naar hem vernoemd publiek park.

In 2004 begon Chuvit een tot nu toe niet bijster succesvolle politieke carriere. Tot twee maal toe probeerde hij verkozen te worden tot gouverneur van Bangkok. Beide keren ging de functie aan zijn neus voorbij. Wel bewees hij een zeer gepassioneerd politicus te zijn, met name toen hij in 2008 een journalist, die hem als 'niet mannelijk' had omschreven, vol op zijn muil pompte. Nu kun je vinden dat dit vrij onbetamelijk is voor een politicus, maar weet jij een betere manier om aan een andere kerel je mannelijkheid te bewijzen? Nou dan. Ik hou daar wel van. Geen woorden, maar daden.

Nu heeft Chuvit zijn eigen partij opgericht en mikt hij op een oppositierol in het parlement. Zijn campagne trekt nogal wat aandacht. Eerst struikelde hij toen hij in den lande zieltjes aan het winnen was en moest hij ijlings naar het ziekenhuis voor behandeling. Vervolgens verbaasde hij vriend en vijand door aan 'planking' te doen. (Voor degenen die een echt leven hebben en niet op facebook rondhangen: dit is de meest recente, volslagen stompzinnige trend.) Het meest in het oog springend zijn echter zijn campagneposters. Het centrum van Bangkok hangt er vol mee. Als het aantal posters maatgevend is voor de verkiezingsuitslag, wordt hij zeker premier. Helaas voor hem werkt het niet zo.

Niet alleen de hoeveelheid posters springt in het oog, de posters zelf zijn ook nogal apart voor een politicus. Waar anderen serieus poseren en hard proberen om betrouwbaar en symphatiek over te komen, maakt Chuvit zijn frustratie over de huidige politiek in woord en vooral in gebaar duidelijk. Stem op Chuvit en de kruistocht tegen corruptie zal aanvangen. Vraag me niet waarom hij ook borden in het Engels heeft laten plaatsen. Stemgerechtigde buitenlanders zijn er niet in Thailand. De mooiste poster vind ik toch wel die met zijn hond. Zou die ook op de kieslijst staan? Dat klinkt misschien absurd, maar er is hier op het moment een controverse over dieren die zitting hebben in het parlement. Maar daarover meer in een volgend stukje.