Op bezoek bij Edwin

Mijn maatje Edwin de Vries heeft vanaf juni vorig jaar in Thailand geleefd. Eerst in Bangkok, vanaf februari op Ko Samui. Op 16 oktober keert hij weer voor waarschijnlijk een aantal jaar terug naar Nederland. Van zaterdag tot woensdag ben ik bij hem op bezoek geweest om te kijken hoe hij op Samui woont en om even de drukte van Bangkok te ontsnappen. Mijn laatste strandbezoek was in april, dus het was weer eens tijd.

Edwin woont met zij vriendin Yaya in een leuke, knusse bungalow met een heerlijk terras. Hij had voor mij ook een bungalow geregeld op 30 meter afstand. Het is een heerlijk rustig plekje. Toch ben je op de brommer in 5 minuten bij het strand of bij een eettentje.
Lamai kent veel toerisme en is van alle gemakken voorzien. Het is echter ook makkelijk de rust en de mooie natuur opzoeken. Een ideale plek voor Edwin.

Helaas had ik tijdens mijn bezoek last van een zware
depressie. Een depressie in het weer, welteverstaan. Ik heb aanmerkelijk meer regen dan zon gezien. Het strandbezoek bleef beperkt tot een enkele keer. Ook hebben we de dagelijks geplande tennis sessies enkele keren moeten aflasten. Toch hebben we ons goed vermaakt. Hardgelopen in de bergachtige omgeving rond Edwin's huisje. Tochtjes gemaakt op de scooter. En vooral lekker rustig aan gedaan.

Zo om ons heen kijkend op Samui valt het ons beiden op dat er met veel farang die zich in Thailand vestigen 'iets is'. De term losers dringt zich op. Ze sukkelen vaak op medisch of psychisch gebied en komen hier om het lekker rustig aan te doen en de druk van de Westerse samenleving te ontvluchten. Of het zijn gewoon eikels die in land van herkomst laag in de sociale rangorde staan. In Thailand vinden ze gelijkgestemden waarmee ze zeer frequent de kroeg in kunnen. Ook een lekker jong dametje is als rijke farang zo gevonden. Het uiterlijk dat ze thuis zo dwars zat, vormt hier nauwelijks een belemmering. Edwin en ik zien onszelf natuurlijk heel anders :)

Woensdag weer via boot, bus en vliegtuig richting Bangkok getogen. De plicht riep. Het was erg leuk om mijn partner in crime een paar dagen te zien in zijn habitat en wat van zijn uitermate relaxte leven op Samui te proeven. Het zal niet altijd makkelijk zijn om zich weer in het Nederlandse stramien te schikken. Toch wachten daar ook weer veel leuke dingen waar hij zich op verheugt: familie, vrienden, tennis, squash, concertjes. Eddie, bedankt voor je gastvrijheid en ik wens je een zachte landing in farangland.