Centrum van het universum

Terwijl ik dit stukje begin te tikken start mijn favoriete radiostation net 'Man of the world' van Fleedwood Mac. En dat terwijl het stukje juist het tegenovergestelde aansnijdt. De Thai zijn namelijk totaal geen wereldburgers en kijken in het algemeen niet verder dan de eigen landsgrenzen. Op school krijgen ze naar verluid weinig mee over hoe de wereld in elkaar steekt en als ik hier de kranten en nieuwsuitzendingen op TV bekijk, dan is het allemaal binnenlands nieuws wat de klok slaat. Er moet toch wel iets heel belangwekkends gebeuren, denk aan Nipplegate of de dood van Michael Jackson, wil buitenlands nieuws de voorpagina's halen.

Je mag het de jeugd waarschijnlijk dan ook niet kwalijk nemen dat ze geen flauw benul hebben van de tweede wereldoorlog (waar Nederlandse politici meer dan 60 jaar later nog tot vervelens toe aan refereren als het woord buitenlander ook maar zijdelings ter sprake komt). Volgens mij weten vele Thai zelfs amper wat zich 30 jaar geleden over de oostgrens in Cambodja afspeelde. Toch hebben sommige tieners wel eens beelden van Hitler en andere nazi karakteristieken gezien. En dus dachten sommige leerlingen van een school in Chiang Mai dat het wel een goeie bak zou zijn om het jaarlijkse themafeest dit maal als nazi's verkleed te gaan. Lachuh joh. En zo kon het gebeuren dat een stoet kinderen in nazi stijl het schoolterrein op paradeerde. Een meisje verkleed als Hitler, inclusief nep-snor, gevolgd door leerlingen die vlaggen met hakenkruizen droegen.

Westerse ouders en leraren wisten niet wat ze zagen en reageerden zeer geschokt, net als ik toen ik het las en de foto's zag. De Engelse Daily Mail citeert een van de aanwezige farang leraren: 'It was all very embarrassing. Traditionally the students wear fancy dress on the summer sports day and they like to keep everything they are preparing quiet. Nobody saw any swastikas [hakenkruizen] around the school before the event. But then on sports day when we saw these Nazi storm troopers we were appalled. We told the Thai teachers that this was not on. But they did not understand what was wrong with the display.'

De laatste zin is typerend voor de Thaise mentaliteit om nergens een probleem van te maken. Lekker belangrijk. Afgevaardigden van de Engelse, Amerikaanse, Franse en Duitse consulaten togen direct op hoge poten naar Chiang Mai, maar het Thaise schoolhoofd maakte zich er vanaf met: 'We did not know what the students had planned. No offence was intended.' Niemand hoeft te hopen dat iets dergelijks niet meer gebeurt, want vier jaar geleden vond een vrijwel identieke vertoning op een andere school plaats. En vorig jaar onstond nogal wat opschudding in Pattaya, waar de plaatselijke Madam Tussaud zichzelf promootte door in de hele stad billboards van hun Hitler beeld te plaatsen. Vinden farang leuk, zo'n historisch figuur, zullen ze gedacht hebben.

Nee, de gemiddelde Thai heeft geen flauw benul wat zich elders in de wereld afspeelt. Het is Thailand voor en Thailand na, zo wordt het van jongs af aan ingeprend. Vraag me niet hoe vaak ik hier al niet gehoord heb dat Thailand het beste land ter wereld is. Als de leraar dat maar vaak genoeg zegt, dan is het zo. Thailand number one. Hartelijke groet vanuit het centrum van het universum (waar het overigens wel erg goed toeven is, dat moet ik ze nageven).

Eindelijk weer ballen

Even een berichtje om te laten weten dat het erg goed gaat in den vreemde. Ik verkeer momenteel in blakende gezondheid en ben een erg druk baasje. Ik heb 8 maanden sportieve inactiviteit in te halen en doe hard mijn best. Ik ben nog jong, tenslotte. Mijn lies is nog niet 100% genezen, maar goed genoeg om weer mee te hobbelen. Na een enkel oefenpotje begon het voetbalseizoen dit weekend met een toernooi. We hadden gisteren op zaterdag drie poulwedstrijden van 25 minuten. Na twee jaar aan de rechterflank mag ik onder de nieuwe manager weer achter de spitsen acteren, wat ik direct luister bijzette door binnen het kwartier twee goals te maken. In het tweede potje gaf ik in de laatste minuut vanaf 20 meter een assist via de lat (helaas kreeg de keeper nog niet zijn vingertoppen tegen de bal) en waren we geplaatst voor de knock-out fase die vandaag plaatsvindt. Ik doe nu alvast maar verslag van mijn heldendaden, want ik denk dat er vandaag weinig aan toe te voegen valt. Ik ben net opgestaan met pijn van mijn rug tot aan mijn kuiten. Die korte potjes die steeds onderbroken worden door een wachttijd van een uur zijn niet ideaal voor de spieren, zeker niet in de zinderende hitte die het onmogelijk maakt om al het vochtverlies aan te vullen. En ja, ik hoor het jullie al denken, ik ben geen 18 meer.

Hopelijk verliezen we vandaag snel, dan heb ik nog tijd om kaplaarzen aan te schaffen. Het regent de afgelopen weken onwaarschijnlijk veel en in het noorden van Thailand heeft dat al tot enorme overstromingen en zo'n 100 doden geleid. Het water is nu in rap tempo onderweg naar Bangkok en men verwacht dat de Chao Praya hier op maandag buiten haar oevers gaat treden. Nou was die dreiging er vorig jaar ook en toen liep het met een sisser af, maar ik begrijp uit de media dat de het dit maal nog een graadje erger is. Gelukkig zit ik op 10 hoog en doen de slippers die ik bijna vier jaar geleden voor het equivalent van 1 euro gekocht heb het nog uitstekend, dus maak je om mij geen zorgen. De vele dorpbewoners in het noorden zijn een stuk slechter af dan ik en het wordt nu toch echt tijd voor een structurele oplossing voor het water probleem. Nederlanders staan wereldwijd bekend om twee kwaliteiten: een balletje trappen en een vinger in de dijk steken. Helaas zijn de Thai te trots om hulp van buitenaf te aanvaarden. Gezichtsverlies. Of het nou gaat om financiele hulp na de tsunami, waarnemers tijdens verkiezingen, of bemiddelaars in de mini oorlog met Cambodja, buitenlandse hulp wordt steevast afgewimpeld. Een Thai gruwelt van het idee te erkennen dat een buitenlander het beter weet. Toch zou het mooi zijn als de Nederlandse expertise in watermanagement de Thai op het droge kan helpen.

Afgelopen week 'mocht' ik weer eens op reis. Maandagochtend 4.30 uur opstaan om het vliegtuig naar Singapore te nemen. De volgende dag weer om 4.30 uur op om door te reizen naar Kuala Lumpur. Donderdagnacht om 1 uur was ik weer thuis. Uitrusten zit er nog even niet in door het voetbaltoernooi van dit weekend. Vanavond met het team de kroeg in voor Tottenham-Liverpool, gevolgd door Man United-Chelsea. Wat een zwaar leven.