Eindelijk weer ballen

Even een berichtje om te laten weten dat het erg goed gaat in den vreemde. Ik verkeer momenteel in blakende gezondheid en ben een erg druk baasje. Ik heb 8 maanden sportieve inactiviteit in te halen en doe hard mijn best. Ik ben nog jong, tenslotte. Mijn lies is nog niet 100% genezen, maar goed genoeg om weer mee te hobbelen. Na een enkel oefenpotje begon het voetbalseizoen dit weekend met een toernooi. We hadden gisteren op zaterdag drie poulwedstrijden van 25 minuten. Na twee jaar aan de rechterflank mag ik onder de nieuwe manager weer achter de spitsen acteren, wat ik direct luister bijzette door binnen het kwartier twee goals te maken. In het tweede potje gaf ik in de laatste minuut vanaf 20 meter een assist via de lat (helaas kreeg de keeper nog niet zijn vingertoppen tegen de bal) en waren we geplaatst voor de knock-out fase die vandaag plaatsvindt. Ik doe nu alvast maar verslag van mijn heldendaden, want ik denk dat er vandaag weinig aan toe te voegen valt. Ik ben net opgestaan met pijn van mijn rug tot aan mijn kuiten. Die korte potjes die steeds onderbroken worden door een wachttijd van een uur zijn niet ideaal voor de spieren, zeker niet in de zinderende hitte die het onmogelijk maakt om al het vochtverlies aan te vullen. En ja, ik hoor het jullie al denken, ik ben geen 18 meer.

Hopelijk verliezen we vandaag snel, dan heb ik nog tijd om kaplaarzen aan te schaffen. Het regent de afgelopen weken onwaarschijnlijk veel en in het noorden van Thailand heeft dat al tot enorme overstromingen en zo'n 100 doden geleid. Het water is nu in rap tempo onderweg naar Bangkok en men verwacht dat de Chao Praya hier op maandag buiten haar oevers gaat treden. Nou was die dreiging er vorig jaar ook en toen liep het met een sisser af, maar ik begrijp uit de media dat de het dit maal nog een graadje erger is. Gelukkig zit ik op 10 hoog en doen de slippers die ik bijna vier jaar geleden voor het equivalent van 1 euro gekocht heb het nog uitstekend, dus maak je om mij geen zorgen. De vele dorpbewoners in het noorden zijn een stuk slechter af dan ik en het wordt nu toch echt tijd voor een structurele oplossing voor het water probleem. Nederlanders staan wereldwijd bekend om twee kwaliteiten: een balletje trappen en een vinger in de dijk steken. Helaas zijn de Thai te trots om hulp van buitenaf te aanvaarden. Gezichtsverlies. Of het nou gaat om financiele hulp na de tsunami, waarnemers tijdens verkiezingen, of bemiddelaars in de mini oorlog met Cambodja, buitenlandse hulp wordt steevast afgewimpeld. Een Thai gruwelt van het idee te erkennen dat een buitenlander het beter weet. Toch zou het mooi zijn als de Nederlandse expertise in watermanagement de Thai op het droge kan helpen.

Afgelopen week 'mocht' ik weer eens op reis. Maandagochtend 4.30 uur opstaan om het vliegtuig naar Singapore te nemen. De volgende dag weer om 4.30 uur op om door te reizen naar Kuala Lumpur. Donderdagnacht om 1 uur was ik weer thuis. Uitrusten zit er nog even niet in door het voetbaltoernooi van dit weekend. Vanavond met het team de kroeg in voor Tottenham-Liverpool, gevolgd door Man United-Chelsea. Wat een zwaar leven.