Hondenleven

Een paar weken geleden schreef ik over mijn bezoek aan Ko Samet en dat ik dat vaker moest doen. Onlangs werd onze voetbalwedstrijd verplaatst van het weekend naar een doordeweekse avond en dus maakte ik maar weer van de gelgenheid gebruik. Ik nam

vrijdag de 9e vrij en had dus drie dagen vrij voor een strandbezoek. Dit keer in mijn eentje.

In mijn tas een boek en wat DVDs om op mijn laptop te bekijken. Die had ik echter net zo goed thuis kunnen laten.

Normaal verveel ik me nogal snel als ik niks te doen heb, maar daar had ik nu geen last van. Zee in, zee uit, was genoeg aktiviteit om de dag door te komen. ‘s Avonds kwam ik wat mensen tegen.

Een van de hoogtepunten van

de dag was toch wel de hond die zich door een strandverkoper richting zee liet dragen en zich onder liet graven met zand, om vervolgens ruim een half uur zo te blijven liggen. Zal wel lekker verkoelend zijn voor zo’n beest. Zie filmpje.

Helaas werd ik op de terugweg niet lekker. Ik vrees dat ik mijn tandenborstel niet met het kraanwater van de bungalow had moeten spoelen. Terug in Bangkok dacht ik dat het vanzelf wel over zou gaan en was rijkelijk laat met de gang naar de dokter. Sinds gisteren heb ik een anti-bioticakuur en hopelijk is mijn maag in een paar dagen weer genezen.