Een maand geleden plaatste ik een bericht over de hevige regenval die tot een overstroming in mijn wijk leidde. Ik ging ervan uit dat we met een uitzondering te maken hadden. Na de stortbui van gisteren ben ik bang dat het een regelmatig terugkerend probleem is. Het regenseizoen is nog niet goed en wel begonnen of de straten hebben al voor een tweede keer blank gestaan.
Op zaterdag kwam ik terug van een uurtje fitness training en stapte nietsvermoedend de metro uit. Okee, het regende flink bij de halte waar ik de metro in was gestapt, maar wellicht was het in Huai Khwang droog, dacht ik nog. Niets was minder waar. Helaas moest ik toch echt de thuisreis voort zetten, want ik had nogal wat werk te doen. Alle taxi's waren vol en brommertaxi's reden nauwelijks. Geef ze eens ongelijk. Er zat weinig anders op dan te voet de anderhalve kilometer naar huis af te leggen. De hele weg banjerde ik in slakkentempo door het water. Het peil stond overal tot ruim boven mijn enkels, op sommige plekken bijna tot mijn knieen.
Na een barre tocht bereikte ik City Living. Mijn camera en iPod hebben de expeditie ter nauwernood overleefd, mijn telefoon kan ten grave gedragen worden. Dat is al de tweede telefoon die zijn meerdere heeft moeten erkennen in een tropische bui. Maar goed dat ik geen iPhone of Blackberry heb.
Toch maar weer even een filmpje geschoten. Al dat water is het resultaat van slechts een uurtje (!) regen. Dat zegt iets over de hevigheid van zo'n bui, maar zeker ook over de zeer gebrekkige waterafvoer in mijn wijk (en vele andere wijken in Bangkok). Blijkt achteraf mijn jaarlijkse bijdrage aan het Hoogheemraadschap van Rijnland toch niet geheel weggegooid geld.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten