Corporate Social Responsibility in Thailand

Eens in de zoveel tijd doet ons kantoor in Bangkok aan CSR. Dat staat voor corporate social responsibility. Het idee daarachter is dat je als bedrijf iets terug doet voor de gemeenschap waarin je opereert. In het verleden hebben we donaties gedaan bij

een ziekenhuis voor monniken en bij een opvangcentrum voor gehandicapte honden. Vorige week vrijdag ging ik mee naar een tempel. Het viel me op dat mijn collega's de CSR activiteit dit maal vooral gebruikte om het eigen karma wat op te vijzelen. Er werden allerlei

soorten vis gekocht en vervolgens in de rivier langs de tempel gegooid. Ik liet me vertellen dat iedere vissoort een eigen uitwerking heeft. Zo beschermt de ene vis je tegen vijanden, een ander soort vis weer tegen ziekten, enzovoort. De grote vissen in de rivier

varen er wel bij. Ze worden de hele dag door van prooien voorzien en scholen dan ook in grote getalen samen bij de pier. Als er stukjes brood in het water worden gegooid, kun je ze goed zien.

Het viel me weer op hoe

bijgelovig de Thai zijn. Niet alleen betreffende het ritueel van vissen in het water gooien. Bij de tempel was een soort altaar met tekeningen van een meisje. Een collega vertelde dat dit meisje in Thailand heel bekend was en vervolgens kwam er een verhaal dat ik niet

helemaal kon volgen over haar bovennatuurlijke krachten en haar geest. Het verhaal zou al drie keer verfilmd zijn. Toen ik een foto maakte van het altaar, trok mijn collega wat wit weg. Hij vond het niet zo'n goed idee. Ik zou op de foto wel eens haar geest kunnen zien en

dat was nogal eng. Je weet nooit wat je over jezelf afroept. Ik blijf het vreemd vinden dat welopgeleide Thai - deze jongen komt uit een rijke familie en heeft in London gestudeerd - onvoorwaardelijk in geesten geloven.

Bij de tempel zitten ook een stuk of tien waarzeggers, die het behoorlijk druk hebben. Voor een bescheiden bedrag kun je er achter komen wat de toekomst voor je in petto heeft. Of je er ook achter kunt komen of Nederland ooit nog wereldkampioen wordt, weet ik

niet.

Na een korte ceremonie door een monnik gingen we naar een restaurant waar zoals gebruikelijk de wiskey rijkelijk vloeide.