Dit wordt hem door de gevestigde orde niet in dank afgenomen en onlangs was de eerste geweldspleging jegens hem een feit. Een medewerkster sprong net op tijd tussen Chuvit en zijn belager en ving de messteken op. Ze kwam er met een hoop hechtingen vanaf. De politie wist op slag te melden dat de dader zomaar iemand met psychische problemen was, zonder enig deskundig onderzoek. Dit versterkt alleen maar het vermoeden dat er een machtig persoon achter de aanslag zit, die door de politie beschermd wordt.
De Foreign Correspondent Club Thailand organiseert regelmatig thema avonden. Ik had nog nooit van deze organisatie gehoord totdat ik toevallig vernam dat Chuvit kwam spreken over corruptie. Dinsdagavond ging ik er uit nieuwsgierigheid heen om te kijken wat hij te melden had en wat voor een kerel het nou is. Ik was er al vroeg en zag hem binnenkomen. Hele relaxte vent en tot mijn verbazing was er geen bodyguard in zijn buurt. Hij ging gezellig met een groot glas bier in zijn hand met de organizatoren kletsen en hij oogde als een jongen van de gestampte pot met wie wel te lachen valt, maar niet te spotten.
Chuvit begon meteen goed. Hij stelde zich kort voor, alsof dat nodig was, en zei dat CNN hem als een pimp beschreven had. “Pimp?”, zei hij quasi-beledigd. “Call me super pimp. I don’t mind. I am still cleaner than a Member of Parliament.” Die ging er lekker in bij het publiek en Chuvit schakelde snel over naar een aantal fimpjes die hij met een verborgen camera had laten maken van corrupte praktijken. Politie agenten die geld aannemen om bekeuringen af te kopen, illegale casino’s die gerund worden door hoge politie functionarissen, jonge meisjes uit Laos die in bordelen gestopt worden, smokkel van rijst en brandstof tussen Cambodja en Thailand, brandweerwagens die zogenaamd in Oostenrijk gekocht zijn maar in werkelijkheid in Thailand geassembleerd zijn en na de spooktransactie ergens staan te verpieteren, belachelijk grote treinstations waar nauwelijks reizigers gebruik van maken.
Amusant was de anekdote dat Chuvit in het parlementsgebouw per ongeluk een verkeerde deur nam en ineens oog in oog stond met parlementsleden die een kamer hadden omgebouwd tot een casino. Na een ongemakkelijke stilte hadden ze hem uitgenodigd om met wat van hun flappen een gokje te wagen. “They are so nice”, vertelde Chuvit ons quasi-vertederd. Hij wist ook nog te melden dat ieder parlementslid bij aantreden 60 miljoen Baht (1,5 miljoen Euro) te besteden krijgt. Zomaar, no questions asked.
De boodschap was dat corruptie in alle facetten van de Thaise maatschappij aanwezig is en, erger nog, volledig geaccepteerd is. Chuvit wist de corruptie op een vermakelijke en overtuigende manier zichtbaar te maken. Tijdens de afsluitende vragensessie gaf hij echter ook grif toe niet te weten hoe corruptie te bestrijden is en of corruptie in Thailand ooit af zal nemen. Hij maakte de indruk wat moedeloos te zijn omdat zijn onthullingen tot dusver niet meer teweeg hadden gebracht dan wat deining in de media. Met zijn vier zetels heeft hij volgens eigen zeggen niets in te brengen in het parlement en hij vraagt zich af waar hij het allemaal voor doet. Alles wat het hem oplevert zijn levensbedreigingen.
Naast moedeloosheid straalde hij echter ook veel passie uit. Ik was vooraf benieuwd of hij de handschoen tegen corruptie had opgenomen vanwege een persoonlijke vendetta tegen de politiemensen die hem jarenlang hadden afgeperst of dat hij het daadwerkelijk vanuit liefde voor Thailand doet. Zijn passie kwam oprecht over en ik denk dat Thailand iemand als Chuvit nodig heeft om een beweging op gang te brengen.
Ik denk echter ook dat hij de verkeerde weg kiest. Dat Thailand tot op het bot corrupt is, weten we nu wel. Het probleem is dat de man in de straat het probleem niet ziet. In het dagelijkse leven is het immers best handig dat je een verkeersovertreding met 100 Baht kunt afkopen en andere dingen onder tafel kunt regelen. Grootschalige corruptie raakt ze niet direct in de portemonnee, dus daar maken veel Thais zich niet zo druk over.
In het parlement heeft Chuvit weinig invloed. Hij zou volgens mij meer het land in moeten en van sociale media gebruik moeten maken om mensen ervan te overtuigen dat corruptie niet acceptabel is omdat machtsmisbruik vooruitgang van het land en haar bevolking belemmert, vooral van de arme bevolking. Maak ze duidelijk dat ze indirect wel degelijk persoonlijk hinder hebben van corruptie. Pas als corruptie door de bevolking niet meer geaccepteerd wordt, heeft het onthullen ervan echt zin, volgens mij dan. Ik had daar graag een vraag over gesteld, maar ik had er natuurlijk niet het lef voor om tussen al die journalisten achter de microfoon te gaan staan. Zie je het voor je, “Mister Chuvit, may I suggest you change your strategy?” Misschien moet ik Chuvit gewoon even bellen om het rustig uit te leggen. Hoe dan ook, het was een leuke avond en ik hoop dat hij door gaat.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten