Chiropractor

De afgelopen vier weken ben ik veel tijd kwijt aan de chiropractor. Sinds ik begon met werken, zo'n 9 jaar geleden, heb ik langzaam aan steeds meer last van mijn nek gekregen, ongetwijfeld door de computer. Ik ben hier eens naar een chiropractor gestapt, een gemoedelijke Amerikaan op leeftijd. Na een onderzoek en rontgen foto's was zijn oordeel dat het niet dramatisch gesteld is met mijn nek en rug, maar dat er wel het een en ander te corrigeren valt. Omdat ik er zo lang mee loop, is er wel een behandelingetje of 20 nodig om de klachten te verhelpen. Ook hier blijkt, net als in het ziekenhuis, weer de commerciele inslag van de Thaise medische sector: hoe meer behandelingen je van tevoren afneemt hoe hoger de korting. Dus gelijk maar een 'strippenkaart' van 20 behandelingen genomen, wat toch mooi 25% korting oplevert!

Na twee behandelingen was me al duidelijk dat ik het verkeerde beroep gekozen heb. Wat een luizenbaantje! Als ik binnenkom word ik eerst door een jonge (ongetwijfeld goedkope) assistente met mijn buik op de behandelbank gedirigeerd. Trouwens grappig dat ze na acht behandelingen nog steeds vertelt dat ik op mijn buik op dat ding moet gaan liggen en vervolgens precies vertelt wat er gaat gebeuren. Is typisch Thais, je taken exact zo uitvoeren zoals het je geleerd is, zonder daar een milimeter vanaf te wijken. Nadenken en eigen initiatief is er bij die lieve mensen niet bij. Het komt dus niet in haar op dat ik na een paar keer zelf wel kan bedenken wat er gaat gebeuren. Ik vrees dan ook dat ik bij behandeling nummer 20 wederom te horen krijg: 'Please lay down, sir'. Gevolgd door: 'Excuse me, sir. I will put hot pack on your back. Please relax your body for 10 minutes'. Exact 10 minuten later: 'Excuse me, sir. I will put cold gel on your back now. Please relax your body for more 5 minutes'. Na deze 15 minuten durende ceremonie, verschijnt dokter Fred ten tonele. Na een grap en een grol (leuke vent) kraakt hij binnen 2 minuten mijn nek en mijn rug, vertelt mij wanneer ik terug moet komen en verdwijnt weer achter het gordijn om bij de volgende patient de kop van zijn romp te trekken. Redelijk makkelijk verdient die 25 euro, vind ik.

Na de eerste behandelingen kreeg ik alleen maar meer pijn in mijn ruggewervel. Lekker, denk ik, heb ik net 20 behandelingen bij die vrolijke snuiter gekocht. Toch maar geduld getoond en jawel, na een paar weken voel ik me al veel beter en is de pijn in mijn nek al bijna weg. Blijkbaar moest mijn wervelkolom even wennen aan de correcties. Het zou heerlijk zijn als ik voortaan met wat onderhoudsbeurten mijn nek in het gareel kan houden. Een paar dagen geleden heb ik nog wel een spier in mijn nek verrekt, maar ook dat plaats ik maar in de rubriek gewenningsverschijnselen. Degenen die mij goed kennen zal het niet verbazen dat ik dit lichte ongemak gepromoveerd heb tot pijnlijke blessure door toch te gaan voetballen. Tja, een oefenpotje om niks tegen een zooitje malloten kan je natuurlijk niet laten lopen. Ik leer het ook nooit!

Tot zover de terugkerende medische rubriek (met foto van Dr. Frederick Borchers). Hopelijk voorlopig even niet.