Bananenmonarchie deel 3: Amazing Thailand!

Thailand promoot zichzelf als toeristische attractie middels twee slogans. 'Land of Smiles' is voor mij een heldere en niet onverdiende claim. 'Amazing Thailand' heb ik echter altijd een wat loze kreet gevonden, zij het minder erg dan 'I Amsterdam'. Wat is er zo amazing aan Thailand? De stranden? De olifanten op straat? De tuktuks? De go-go bars? Je moet er maar naar raden. Als je maar vooral onthoudt dat Thailand Amazing is.

Na de ontwikkelingen van deze week zal niemand meer durven twijfelen aan de legitimiteit van de slogan 'Amazing Thailand'. Sterker nog, ik daag iedereen uit om met een betere omschrijving van slechts één woord te komen. Ga er maar aan staan. 'Amazing Thailand'. Briljant.

Maandag hebben demonstranten een belangrijke zitting van het parlement onmogelijk gemaakt door het gebouw te bezetten en vanaf dinsdag is Suvarnabhumi Airport bezet. Aan mijn mailbox merk ik dat de onrust ook in Nederland de aandacht trekt. Tijd dus voor een nieuw bericht in de serie Bananenmonarchie, die qua amazing-gehalte een sterk stijgende curve vertoont. Het afzetten van een premier vanwege zijn optreden in een kookshow lijkt inmiddels niet eens meer het vermelden waard.

Gebeurtenissen

Door de chaos is het misschien niet meer voor alle lezers duidelijk wat er nou eigenlijk aan de hand is. Een kort overzicht is dus wel op zijn plaats. Dat corruptie diep geworteld is in de Thaise maatschappij, en dus ook politiek, is algemeen bekend. De huidige regering bestaat uit 3 partijen, waarvan de PPP de dienst uit maakt. Dat deze partijen stemmen kopen van mensen in de arme provincies in het noorden, weten we hier ook allemaal. De PAD doet zich voor als een partij die deze praktijken zat is en wil de traditie van corruptie voor eens en altijd doorbreken.

So far, so good. In een normaal functionerende democratie probeer je dan het volk van je standpunten te overtuigen en de corrupte politici en partijen volgens rechterlijke weg aan te pakken. In Amazing Thailand probeer je de regering tot aftreden te dwingen door ze het leven onmogelijk te maken. De PAD heeft al een tijd lang het regeringsgebouw bezet en van de regering een rondreizend circus gemaakt door ook de alternatieve locaties steeds te bezetten. Bij diverse confrontaties met de politie en aanhangers van de regering zijn inmiddels doden en gewonden gevallen. Het blijkt hier niet ongebruikelijk om in dit soort situaties hier en daar een bommetje te gooien.

De PAD heeft tot nu toe met hun acties nog niet het gewenste aftreden van de regering bereikt en dus achtten de wijze leiders van de PAD het tijd voor drastischer maatregelen: het bezetten van het internationale vliegveld van Bangkok. De partij die volgens eigen zeggen het beste met het land voor heeft, deinst er niet voor terug om 'demonstranten' in te huren voor 500 baht per dag (10 euro). Het gevolg is dat alle vluchten gecanceld zijn en het land enorme schade leidt. Het toerisme was al met 46% gedaald en zal nog verder duikelen, internationale investeringen zullen terug lopen. De Thaise economie was al niet vooruit te branden en met de gevolgen van de kredietcrisis in het vooruitzicht, is de actie van de PAD een regelrechte ramp voor het land.

Achtergronden

Wat zijn de diepere achtergonden van de huidige situatie? Laat ik beginnen bij de PAD, de Peoples Alliance for Democracy. Ja, je leest het goed: Democracy! Partij van Anarchistische Debielen lijkt me een betere benaming. Deze partij weigert de stem van de meerderheid te accepteren en heeft het heft in eigen hand genomen. Ze zegt het beste met het land voor te hebben. Het wordt echter steeds duidelijker dat ze vooral het beste met zichzelf voor heeft. In dat opzicht zijn ze geen haar beter dan de regerende PPP (Partij van Parasiterende Proleten). Er is in Thailand een grote kloof tussen arm (Noord) en rijk (Bangkok). Het is de PAD een doorn in het oog dat de numerieke, in hun ogen achterlijke, meerderheid in het noorden bepaalt wie het land regeert. De doelstelling van de PAD wordt in de Bangkok Post treffend omschreven: "... to either rewrite the current constitution or come up with an entirely new charter. Its ultimate objective is to fashion the rules of the democratic game to guarantee elite representation in the elected parliament through partial appointments."

Nou valt er, gezien de grote verschillen tussen de bevolkingsgroepen, best wat voor te zeggen dat iedere groep een bepaalde mate van vertegenwoordiging zou moeten hebben. De PAD gaat er met hun acties echter volledig aan voorbij dat de huidige regering door een meerderheid is gekozen en leidt het land met hun acties naar een diepe crisis. Hun doel is nog te verdedigen, de middelen absoluut niet. De leider meldde onlangs dat de PAD doet wat het volk wil. Ik zou hem dan graag willen vragen hoe het kan dat zijn partij de verkiezingen niet heeft gewonnen. Je kunt zeggen van de PPP wat je wilt, ze hebben vorig jaar in december een duidelijke overwinning geboekt.

Deze week werd bekend dat de rechtszaken in gang zijn gezet tegen de van stemmen kopen beschuldigde regeringspartijen. Individuele leden zijn al veroordeeld en nu zullen de partijen zelf door de rechter worden beoordeeld, wat kan leiden tot opheffing. Als de PAD hun doel volgens de regels van de democratie wil bereiken, wacht ze eerst de uitkomst hiervan af. Waarschijnlijk vrezen ze nieuwe verkiezingen wederom te verliezen van hun huidige tegenstanders, die zich in nieuwe partijen zullen herorganiseren. Dus sturen ze aan op interventie van het leger en willen ze een overgangsperiode tot nieuwe verkiezingen benutten om de grondwet aan te passen. Amazing Thailand!

De naam van het leger is gevallen. Als buitenstaander vraag je je af hoe het mogelijk is dat in een land van 65 miljoen inwoners, enkele duizenden demonstanten vrijwel ongestoord meerdere regeringsgebouwen en het nationale vliegveld kunnen bezetten. Het leger heeft in 2006 al een keer een coup gepleegd, destijds om de grote leider van de PPP, Thaksin, af te zetten als premier. Dit maal heeft het leger vanaf het begin aangegeven neutraal te willen blijven. De legerleider wil zich noch voor de kar van de regering ('ik dien het Thaise volk, niet de regering'), noch voor die van de PAD laten spannen. Hij volstaat met een slap verzoek aan de PAD om de acties te beeindigen en het advies aan de regering om verkiezingen uit te schrijven ('we are just making a suggestion and will let the government decide', dat is nog eens een krachtig leger). Beide partijen trekken zich er niets van aan. De politieke krachten binnen het leger en de werkelijke agenda van de leider zijn  niet duidelijk.

En nu?

De regering wil best praten met de PAD, maar stelt herhaaldelijk dat van aftreden hoe dan ook geen sprake zal zijn. De PAD stelt dat de regering eerst moet aftreden voordat er gepraat kan worden. Een PAD-stelling heet dat geloof ik. Zelf denk ik dat de PAD de acties zover door wil voeren dat tot leger geen keus heeft en wel moet ingrijpen op het vliegveld, al zinspeelt de woordvoerder van de PAD juist op een confrontatie tussen leger en regering. Omdat het leger neutraal wil lijken, zullen ze vervolgens de regering tot nieuwe verkiezingen dwingen, dreigend met een coup. Ik zeg er gelijk maar bij dat ik er weining verstand van heb, dus het zal wel anders lopen.

Ondertussen zijn vele reizigers gestrand in Bangkok en kunnen vele anderen vanuit het buitenlandde reis naar hun vakantie- of zakenbestemming niet afleggen. Het effect op de economie zal groot zijn, maar maak je niet ongerust, een woordvoerder van de PAD heeft zojuist verklaard dat het belang van de acties de schade aan de economie ruimschoots overstijgt.

In de stad merk je er niets van, het leven gaat gewoon door. Tijdens eerdere strubbelingen in september las ik op Nederlandse nieuwssites dat de spanning hier voelbaar is en dat de Thaien aan radio en tv gekluisterd zijn. De gemiddelde Thai interesseert zich echter totaal niet in politiek, neem maar van mij aan dat het met de spanning wel mee valt.

Wel merk je dat het krediet van de PAD op raakt bij degenen die zich wel betrokken voelen. Het is onvoorstelbaar dat een zooitje anarchisten zomaar zijn gang kan gaan, maar het gebeurt wel. Only in Thailand...AMAZING THAILAND!!!