Beestenbende

Nog een week tot de verkiezingen, voor mij de eerste sinds mijn verblijf in Thailand. Ik moet zeggen, het is genieten hoor. Als buitenstaander - in Thailand zal je als farang altijd een buitenstaander zijn, hoe lang je er ook woont en hoe goed je ook je best doet om te integreren - is het zeer vermakelijk om de ontwikkelingen op de voet te volgen. Ik kan me goed voorstellen dat er voor de Thai zelf weinig lol aan te beleven is. Hoewel de grootste partijen verzoening als belangrijkste thema opvoeren, dreigen de verkiezingen de kloof alleen maar groter te gaan maken. De Grand Canyon is er niets bij. Hoewel ik besef dat het voor jullie in Nederland misschien niet zo interessant is om te lezen, kan ik me niet bedwingen om er nog maar eens een stukje aan te wijden.

Laten we het eens hebben over de capriolen van de People's Alliance for Democracy (PAD). De naam doet vermoeden dat het hier om een volkspartij a la PVDA of SP gaat. Niets is minder waar. De PAD is een verbond van de elite. De gevestigde orde, de militaire en zakelijke top van Thailand (al is de scheidslijn tussen leger en business hier flinterdun), die krampachtig vast probeert te houden aan de status quo in een land dat vroeg of laat onvermijdelijk in hun nadeel zal veranderen. Feitelijk is het niet eens een politieke partij, want ze nemen niet deel aan de verkiezingen.

De PAD is destijds ontstaan als reactie op de opkomst van Thaksin. De regering van de zelfbenoemde Robin Hood werd in 2006 door een coup van het leger omvergeworpen, een gebeurtenis waarin de PAD zowel via demonstraties als achter de schermen een grote invloed had. De PAD dweept met de kleur geel, als reactie op de red shirts van Thaksin. Geel is in Thailand de kleur van de monarchie, een instituut dat door de PAD krachtig ondersteund wordt. De yellow shirts veroverden in 2008 wereldwijde bekendheid door de nationale luchthaven Suvarnabhumi te bezetten uit onvrede met de regeringspartij van Thaksin, die de verkiezingen na de coup wederom glansrijk had gewonnen. Deze actie leidde tot grote economische schade en groot ongemak voor vele duizenden toeristen. Maar de PAD kreeg haar zin en de Democrats kwamen aan de macht.

Hoewel de PAD niet deelneemt aan de verkiezingen barst het in Bangkok van de verkiezingposters van deze groepering. Vreemd, nietwaar? De PAD roept de bevolking op om het vakje 'no vote' aan te kruisen met de slogan 'stem nee, laat geen beesten in het parlement toe'. Nogal cynisch om een campagne te voeren die mensen tracht te bewegen om niet op een partij te stemmen. Het is echter de PAD ten voeten uit. Ik heb ze in bijna vier jaar tijd niet op een constructieve actie kunnen betrappen. Behalve de bekende luchthaven bezetting hebben ze een aantal malen het parlementsgebouw geblokkeerd en stoken ze regelmatig de burenruzie met Cambodja op.

De posteractie heeft in Bangkok tot commotie geleid. Er werden klachten ingediend omdat de PAD geen deelnemer is aan de verkiezingen en de borden daarom volgens de wet illegaal zijn. De PAD verbond zichzelf vliegensvlug aan een of andere onbeduidende partij en voorkwam daarmee dat de belachelijke borden werden verwijderd. Ook klachten dat het ongepast is om Thaise politici met beesten te vergelijken, leidden niet tot verwijdering. Overigens ben ik het met de laatste klacht roerend eens. Zeer beledigend voor de beesten in kwestie om met Thaise politici te worden vergeleken.

Ik denk niet dat de campagne van de gele rakkers enige vruchten af zal werpen. De midden- en onderlaag van de Thaise samenleving heeft de schurft aan de elite en hun PAD. Toch nemen de yellow shirts hun actie zeer serieus. Ze hebben zelfs een levensgroot doek op Sathorn Unique Tower gehangen, een enorm apartementencomplex dat nooit is afgebouwd en al jaren staat te verpieteren op een van de meest aantrekkelijke locaties in Bangkok. De erbarmelijke staat van het gebouw is eigenlijk wel symbolisch voor de democratie in Thailand. Dus is het onbedoeld wel ironisch dat de PAD dit gebouw gebruikt om hun oproep kracht bij te zetten.

Het lijkt er sterk op dat Thaksin's partij Pheu Thai de verkiezingen met overmacht gaat winnen. De vraag is of de PAD en het leger de nederlaag gaan accepteren. De ware betekenis van democratie is helaas in Thailand nog niet doorgedrongen. Het zal niemand verbazen als er wederom een militaire coup gepleegd gaat worden. Hiermee zou de PAD ondubbelzinnig aantonen wie er daadwerkelijk de wilde beesten zijn van de Thaise politiek.