Loonslaaf

Twee weken geleden schreef ik op mijn blog dat ik binnen een paar weken een keuze zou maken uit 3 opties: een eigen bedrijf, een vaste baan in marketing(onderzoek) of leraar Engels. Mijn voorkeur lag bij de vaste baan en dus heb ik mijn cv in een modern jasje gestoken en heb ik op internet gezocht naar marketingonderzoekbureaus in Bangkok. Uiteindelijk heb ik er een stuk of 10 een email gestuurd. De volgende ochtend kreeg ik al een uitnodiging van CSN, een lokaal bedrijf dat verder geen expats in dienst heeft. Telefonisch werd van tevoren aangegeven dat het slechts een kennismaking betrof en dat ze niet echt een vacature hadden.

De volgende dag bezocht ik het kantoor voor een gesprek, dat eveneens begon met wat voorbehoud en voorzichtigheid van haar kant. Warunee is executive vice president, spreekt zo goed Engels dat ik twijfelde of ze wel Thais was en heeft een jaar in Hengelo gewoond toen haar man daar voor de marine trainingen van Philips volgde. Ze had het er heel erg naar haar zin gehad ('much better than in America'), wat mijn Twentse moeder goed zal doen. Behalve haar goede Engels leek Warunee ook op een ander vlak niet typisch Thais. Ze was zeer direct en voortvarend. Het gesprek nam snel een positieve wending en plotseling werd me gevraagd wat mijn salariseisen waren. Dit had ik totaal niet verwacht nadat mijn verwachtingen door haar aanvankelijk sterk beteugeld waren. Om potentiele werkgevers niet af te schrikken, had ik in mijn cv vermeld dat ik redelijk betaald wil worden naar mijn kwalificaties, maar dat men niet bang hoeft te zijn voor allerlei dure extras die gebruikelijk zijn bij expats die door hun buitenlandse bedrijf worden uitgezonden naar Thailand. Ik kon dus niet al te hoog van de toren blazen. Gelukkig had ik van tevoren wel een globaal idee gevormd van mijn salaris en na twee seconden kortachtig nadenken meldde ik dat ik naast de reeds bekend gemaakte bonusregeling het equivalent van 1.000 euro wenste. 'That is okay', zie ze zonder aarzelen. Je zou misschien denken dat ik erg blij was, maar het eerste dat mij met mijn westerse mentaliteit te binnen schoot was: 'shit, ik heb te weinig gevraagd!'. Ik accepteerde het bod niet direct maar vroeg en kreeg een week bedenktijd om nog andere aanbiedingen af te wachten.

Op de weg terug had ik gemengde gevoelens. Ik was blij met de onverwacht snelle aanbieding, maar vroeg me af of die wel zo goed was. Thuis snel de computer aan en in Google gezocht op 'thailand salary guide'. Een aantal recruitment bureaus bleek zo praktisch te zijn om functie omschrijvingen met bijbehorende salaris inschattingen te plaatsen. Gelukkig bleek mijn aanbieding niet zo laag als ik vreesde. Mijn basissalaris zit net iets onder de norm, maar als startende buitenlander die geen fatsoenlijk Thais spreekt is dat niet onlogisch. Daarnaast kan ik het (misschien ruimschoots) compenseren via de bonusregeling. Van al mijn projecten krijg ik 15% van de winstmarge en daarnaast zijn er nog eindejaarsbonussen. Vooral die 15% kan aantrekkelijk zijn. De belasting is slechts 10% dus ik houd per maand van mijn basissalaris 900 euro over om te besteden. Mijn huisvesting wordt al gedekt door de verhuurinkomsten van mijn apartement in Leiden. Het moet lukken om met ongever 500 euro per maand rond te komen en iedere maand dus redelijk wat over te houden. Er zijn ook secundaire voorwaarden met betrekking tot verzekering en pensioen, maar die moet ik nog exact vernemen. Thailand kent een groot aantal nationale feestdagen, daarom is het aantal vrij te kiezen vakantiedagen beperkt: volgens de aanbieding zes. Ik heb aangegeven dat ik toch minstens één keer per jaar naar Nederland wil en heb vervolgens 10 dagen gekregen. Dat betekent dat ik twee weken naar Nederland kan, of drie weken als ik het zo plan dat het samenvalt met een periode van Thaise feestdagen en de weekends meepak.

Ik heb nadien ook nog een gesprek gehad met Ipsos, één van de grootste marketingonderzoekbureaus in de wereld. Dat was een goed gesprek met de Franse directeur, die allerlei advies mee gaf. Hij acht de kans groot dat er de komende maanden een plek voor mij vrij komt, maar kan op de korte termijn van een paar dagen niets concreet maken. Ik wilde de kans om bij CSN in dienst te komen niet laten lopen en heb met hem afgesproken dat ik met hem contact houd.

Wellicht heb ik dus straks de kans om over te stappen, maar laat ik eerst maar eens lekker bij CSN aan de slag gaan. Mijn contract gaat in op 2 juni. Het is de bedoeling dat ik gelijk mee ga naar klanten en projecten aanstuur. Vanwege het taalprobleem krijg ik een buddy aangewezen die me gaat helpen met de communicatie met medewerkers die geen Engels spreken. Ik ben benieuwd hoe dat gaat. Ik heb veel zin om aan de bak te gaan en geld te verdienen. Na zeven maanden is de geldvoorraad uiteraard wat geslonken en het zou mooi zijn als ik dat over een half jaar weer heb aangevuld tot het startniveau. Ik hoop dit jaar nog naar Nederland te kunnen komen en ga dit snel bespreken. Ik houd jullie hiervan op de hoogte.