Gaat wel weer over 2

Ik moest gisteren even terug naar het Bumrungrad ziekenhuis. Om een foto te maken en daarop te kijken of het afgebroken stuk bot wel op de goede plaats zat. Ik ging ervan uit dat ze dat zouden doen terwijl de spalk erom heen zat, maar tot mijn verbazing moest de spalk eraf voor de foto. Het leek me sterk dat het bot binnen 48 uur alweer vast was gegroeid en op zijn plaats bleef zitten als het niet meer verbonden was. En ja hoor, op de foto zag je inderdaad dat het nog niet vast zat. Duh!

Volgens de doktoren was er maar één conclusie mogelijk: opereren. Er moeten twee pinnen door mijn botten heen om de boel goed op zijn plek te krijgen. Of ik nog vragen had. Ja hoor, kunt u mij misschien vertellen wat dat gaat kosten? Nadat ik even 15 minuten moest wachten op een offerte, zo gaat dat daar, schrok ik me een beroerte. Ruim 1200 Euro! Ik heb gevraagd of ik er nog effe een nachtje over mocht slapen en heb de rontgen foto's af laten drukken en meegenomen.

Volgende dag maar even op werk geinformeerd of ze een ziekenhuis wisten waar het gewone plebs naartoe gaat. Laat er nou net op twee minuten lopen een christelijk ziekenhuis zitten. Wat godsdienst te maken heeft met geneeskunde is me niet duidelijk, maar ik ben ooit gedoopt en wordt daar dus vast niet geweigerd. Het is wel even wat bescheidener dan Bumrungrad, waar ze LCD schermen op het toilet hebben hangen (echt waar). Kan je tijdens het spetteren naar Manchester City kijken. Het Bangkok Christian Hospital is daarbij vergeleken een oude zooi. Ach, als de diagnose maar goed is. Ik laat de dokter mijn rontgen foto's zien en hij steekt meteen dezelfde uitleg af als zijn 5-sterren collega's. Het lijkt allemaal gesneden koek voor hem. Dat is geruststellend.

Hij spalkt de vinger opnieuw, dat zit een stuk beter dan de vorige. Vervolgens blijkt dat hij een operatie niet nodig acht. Zeer beslist zegt hij dat het twee maanden zo verbonden moet zijn, dan....uhh, gaat het wel weer over. Zeer goed nieuws natuurlijk. Kan ik die 1200 Euro in mijn zak houden in plaats van aan het Bumrungrad ziekenhuis over te maken. Helaas mag ik volgens de dokter vier maanden niet voetballen, dus moet ik me maar volledig op de marathon storten. Hardlopen mag namelijk wel. Ik had me erop verheugd om tijdens mijn verblijf in Nederland wat te tennissen en voetballen, en op 3 oktober te crowdsurfen bij Bazooka Joe en knokken op de kermis. Dat gaat nu natuurlijk niet door.

Nu maar hopen dat mijn christelijke dokter het goed beoordeeld heeft en daarmee zijn chique collega's ontmantelt als bloedzuigende Bumrung Ratten. Tot het tegendeel gebleken is, krijgt het Bumrung-Rat een dikke ringvinger van mij.