Gaat wel weer over

Het is weer eens tijd voor een medisch bulletin, want het is alweer even geleden dat ik te kampen had met fysieke ongemakken. Gaat wel weer over, denk ik vrijwel altijd als ik iets lijk te mankeren (en er mankeert geregeld wat aan mij). Waarom ik altijd pas in een laat stadium naar een dokter ga, weet ik niet. Zal wel gemakzucht zijn. Een mens schijnt door schade en schande wijzer te worden, maar dit zal ik waarschijnlijk nooit leren.

Gaat wel weer over, dacht ik terwijl ik de afgelopen weken veel last van vermoeidheid had. Chronische vermoeidheid, mag ik wel zeggen. Ik was 's ochtends mijn bed niet uit te branden en had totaal geen fut om te sporten of uit te gaan, waar ik normaal gesproken toch zonder veel overredingskracht toe over te halen ben. Pas na ruim twee weken heb ik me toch maar weer bij het Bumrungrad ziekenhuis gemeld. Hetzelfde ziekenhuis waar ik me begin 2008 heb laten testen toen ik exact dezelfde klachten had en bleek dat ik in het bezit was van een vermoeiende parasiet. De vorige keer hebben ze allerlei, in mijn ogen veelal nutteloze, testen met me gedaan. Vastbesloten om me geen hele serie testen aan te laten smeren, stap ik het ziekenhuis binnen.

In Nederland moet je eerst een afspraak maken voor een paar maanden later, in Bangkok veronderschuldigt de baliemedewerkster zich beleefd voor het feit dat je even 10 minuten moet wachten. De dokter is een erg aardige vrouw. Tot mijn verbazing gaat ze zonder al te veel weerstand akkoord met mijn verzoek om me zonder voorafgaande testen wat van die parasietenmedicijnen mee te geven.

Bij het doornemen van mij dossier verschijnt er wel een zeer zorgelijke blik op haar gezicht, verschrikt zelfs. Of ik dit jaar mijn griepprik wel gehaald heb. Nee, hoezo? Ze spreekt me vervolgens toe alsof ik Russische roulette speel door zonder griepprik door het leven te gaan. Alsof ik strandfeesten bezoek zonder kogelvrij vest. Alsof ik een 13-jarige ben die solo de wereld rond wil gaan zeilen. Het lijkt een wonder te zijn dat ik nog leef. Vooruit dan maar. Kom maar op met die prik.

Vervolgens komt het onderwerp cholesterol weer ter sprake. De dokter die zich januari vorig jaar zo'n zorgen maakte over mijn cholesterol gehalte en mij aanraadde om eens wat aan sport te gaan doen, heeft hier een aantekening van gemaakt in mijn dossier. Nu moet dit uiteraard weer getest worden, waarbij maar weer eens de sport suggestie op tafel gelegd wordt. Met de uitleg dat ik voetbal, squash, fitness en train voor de marathon, wimpel ik deze test succesvol af. Ik verlaat het pand met de beoogde medicatie (Tinidazole, voor de kenners) en een griepprik, maar zonder enige test. Efficient bezoek dus. Nu maar hopen dat het inderdaad om een parasiet gaat en de klachten snel over zijn.

Gaat wel weer over, dacht ik toen ik het topje mijn linker ringvinger bezeerde. Tijdens een potje voetbal op een door een bevriend voetbalteam georganiseerde bbq (zie foto's) ging ik even op doel staan. Bij het vangen van een hoge voorzet bevestigde ik wat ik al heel lang weet. Ik ben een waardeloze keeper. Ik ving de bal wel, maar mijn vingertopje deed heel veel pijn. De volgende dag was het nog erger en stond mijn vinger nog steeds krom. Gekneusd natuurlijk. Je vinger breek je niet met het vangen van een voorzetje.

Het is nu twee weken later. De pijn wordt steeds minder, maar het topje van mijn vinger is nog steeds van het rechte pad af. Dus ik weer naar mijn vrienden van het Bumrungrad. En ja hoor, je hoeft geen medische opleiding te hebben om te weten dat die twee stukjes bot bovenin de foto aan elkaar horen te zitten. Gebroken dus. Nu is mijn vinger gespalkt middels een stuk schuimrubber met een strip metaal erom. Gaasje erom om de boel op zijn plek te houden. Dit keer kreeg ik een relatief goedkoop medicijn aanbevolen: veel melk drinken. Nou mag ik thuis graag een bananenshake maken, dus dat komt wel goed. Volgende week moet ik terug komen om te kijken of de hoek tussen de kootjes weer de 180 graden nadert.

Tot zover deze aflevering van 'komt een man bij de dokter'. Groeten vanuit de lappenmand. Maak je geen zorgen om mij...gaat wel weer over.