Bezoekers

Op donderdag 11 Juni landde Niek Bakker in Bangkok voor een vakantie van ruim twee weken. Hij was de volgende in een frequente stroom bezoekers. Het is dat het voor vrienden en familie met kleine kinderen lastig is om hier even langs te komen, anders zag ik geen enkele reden om naar Nederland op vakantie te gaan. Uiteraard werd een bezoek aan de zuidelijke eilanden voorafgegaan door een weekendje stappen in Bangkok. Drie avonden achter elkaar poolen, bier drinken en Federer volgen op weg naar zijn ultieme grand slam overwinning. Ik had voor Niek een kamer in mijn apartementencomplex geboekt, da's wel zo makkelijk.

Inmiddels is ook Edwin de Vries op de 18e in Bangkok gearriveerd. Hij gaat hier een volwaardige sabbatical doormaken. Voorlopig geen werk of andere beslommeringen voor hem. In Januari wil hij een reis door Australie maken en daarna ziet hij wel of hij zijn verblijf in Thailand zal verlengen en hoe hij dat in gaat vullen. Voorlopig zal hij zijn dagen vullen met relaxen en wat leuke uitstapjes in Thailand en eventueel buurlanden (hij moet toch af en toe het land uit vanwege de visum regels).

Edwin is binnen een paar dagen al aardig geinstalleerd. Ook hij heeft een kamer bij mij in het gebouw, om te beginnen voor een maand. Snel een mooie laptop aangeschaft, een fitness abonnement genomen en een bankrekening geopend. Mijn pionierswerk komt natuurlijk mooi van pas. Als ik terug ben uit Kuala Lumpur, waar ik dit stukje op mijn hotelkamer zit te tikken, zullen we het tennisracket ter hand nemen. De laatste keer dat ik gespeeld heb was in Nederland, toen mijn schouder het binnen de kortste keren begaf. Hopelijk gaat het na een jaar rust beter.

Qua timing komt het goed uit om eens een balletje te gaan slaan, want het voetbalseizoen is net afgelopen. Mijn team heeft het kampioenschap op een punt gemist. Al maanden lang won onze concurrent bijna elke wedstrijd met een doelpunt verschil, vaak in de laatste minuten. Om gek van te worden. Ze zijn geeindigd met een doelsaldo van +17 uit 24 wedstrijden. Ons salso is +34. Iets constanter worden en dan is de titel volgend jaar voor ons.

Nu dus in Kuala Lumpur, Maleisie. Of KL, zoals ze in Azie zeggen. Van dinsdag tot en met vrijdag, waardoor ik Niek helaas misloop op zijn terugweg via Bangkok naar Nederland. Het centrum van KL heb ik al eens beschreven, behalve de bekende Twin Towers weinig dat het vermelden waard is. Het InsightAsia kantoor ligt een eindje buiten het centrum. Ik kan niet zeggen dat ik erg gecharmeerd ben van de omgeving. Ze zijn hier blijkbaar dol op grote wegen en hoge gebouwen. Ik kan geen beton meer zien. Het eerste voetpad moet ik nog ontdekken.

Tot nu toe gaat het met mijn werktripjes steeds zo dat ik er van tevoren tegenop zie; heel vroeg mijn nest uit om het vliegtuig van 7 uur te nemen, slapen in een hotel. Als ik er eenmaal ben, valt het eigenlijk best mee. Dit is mijn eerste bezoek aan ons kantoor in KL en het is erg leuk om kennis te maken met de collega's hier, na een aantal van hen al regelmatig gemaild en gebeld te hebben. De sfeer is erg prettig, wat levendiger dan op het kantoor van Singapore, al is daar weinig voor nodig. Mijn eerste indruk is sowieso dat Maleisiers wat losser zijn dan mensen in Singapore. Ze zijn allemaal heel erg aardig en grotendeels moslim, als ik er tenminste vanuit mag gaan dat al die dames met sluier moslima zijn. Super vriendelijke mensen hoor, Geert. Ze hebben na twee volle dagen nog steeds niet geopperd om me te deporteren. Ik ga er dan ook vanuit dat ik pas vrijdagavond vrijwillig weer terug vlieg. Zaterdag heb ik het laatste voetbaltoernooi van het seizoen, om het af te leren.